เผลอแป๊บเดียว
ชมพู่ (ไม่รู้ว่าพันธุ์อะไร) ที่ออกดอกเต็มต้น ช่วงที่ผมเดินผ่านเมื่อหลายวันก่อน ก็กลายเป็นลูกชมพู่เล็ก ๆ เต็มไปหมด หลายลูกสุกแดง แบบนี้นี่เอง ที่เขาเรียกว่า แดงแก้มแหม่ม ผมลองเด็ดมาสองสามลูก
เช็ดฝุ่นด้วยชายเสื้อ แล้วก็ใส่ปากเคี้ยว แบบไม่ต้องกลัวสารเคมีใด ๆ
เห็นลูกเล็ก ๆ ไม่สวยงามแบบที่เขาขายออนไลน์กัน แต่อร่อยมาก รสเฉพาะแบบชมพู่ ไม่รู้จะบรรยายอย่างไร คือ กินแล้วมันคือชมพู่ ไม่ใช่แอปเปิ้ล ถ้าเรากินแอปเปิ้ล รส กลิ่น จะบ่งบอกว่าเป็นแอปเปิ้ล นี่ก็เหมือนกัน
รส กลิ่น บ่งบอกความเป็นชมพู่ ชมพู่พอนึกถึงตรงนี้ ผมเลยไปหยิบตะกร้อสอยผลไม้ แล้วมาเลือกสอยเอาเฉพาะลูกที่สุก ๆ เพื่อจะนำมาทำ
น้ำส้มสายชูหมักผลไม้ (ชมพู่) แน่นอนว่า น้ำส้มสายชูหมักที่ได้จะต้องมีรสเปรี้ยวของ Acetic acid แต่ก็จะ
รสฝาดนิด ๆ ของผิวชมพู่ และแอบมี
กลิ่นจาง ๆ ของชมพู่ แทรกขึ้นมาจากกลิ่นน้ำส้มสายชูอีกด้วย ทั้งหมด คือ เรื่องจินตนาการของผม เพราะผมยังไม่เคยทำน้ำส้มสายชูหมักผลไม้ จากชมพู่ มาก่อนครับ
เมื่อได้ชมพูตามจำนวนที่ต้องการ (ตามสูตร) ผมนำมาล้างน้ำให้ฝุ่นออก ผึ่งลมให้แห้ง ตัดขั้วทิ้ง จากนั้นผ่า 4 ตามยาว ฝานเอาฐานดอกออก และเขี่ยเมล็ดเล็ก ๆ ออก ทำไปเรื่อย ๆ แบบนี้จนหมด
จากนั้นนำมาผสมกับน้ำตาลทราย (ที่ข้างถุงเขียนว่า ผ่านกระบวนการผลิตที่คงความเป็นธรรมชาติของน้ำอ้อย 100% ซึ่งจะจริงเท็จประการใด ผมเองก็ไม่เคยไปดูถึงโรงงานเขาครับ) น้ำสะอาด และที่ขาดไม่ได้คือ
mother จากน้ำส้มสายชูหมัก ที่มีสต๊อกอยู่
ปิดฝาโหลด้วยผ้าขาวบาง และไม่ลืมที่จะแปะป้าย ระบุวันที่และชนิดของวัตถุดิบให้เรียบร้อย นำขึ้นชั้นเรียงตามลำดับ เป็นอันเสร็จเรียบร้อยสำหรับขั้นตอนนี้ครับ
นับไปอีก 3 เดือน คือ ต้นกรกฎาคม 2565
น้ำส้มสายชูหมักผลไม้ (ชมพู่) ก็พร้อมเสริฟ ถ้าอยากจะจับจองเป็นเจ้าของตอนนี้ ทำได้ง่าย ๆ แค่สั่งซื้อล่วงหน้า (Pre order) ได้ที่
Sweet7DaysFarm.com ขอบคุณครับ